A serca były gorące…

XVI Pielgrzymka Szkół Rodziny Jana Pawła II na Jasną Górę (12-13 X 2016).

Kim dla nas jest Jan Paweł II? To chyba każdy wie. Dla Gimnazjalistów w Malanowie to pytanie ma szczególną odpowiedz: to nasz Patron, a Patron zobowiązuje. To dar, ale i zadnie jakie niesie przesłanie Jego życia. Pamiętając o Jego słowach „musicie od siebie wymagać, choćby inni od Was nie wymagali” podjęliśmy decyzję o naszym udziale w Spotkaniu Rodziny Szkól Jana Pawła II w Częstochowie. Od ponad roku bowiem cieszymy się szczególną obecnością Jana Pawła II w naszej szkolnej społeczności, gdy Jan Paweł II został naszym patronem.

A zatem…

Nie zważając na trudności, pogodę, wczesną porę w miniony czwartek delegacja naszej szkoły w składzie: Dominika, Filip, Klaudia, Marika, Szymon oraz Małgosia i Marcin udała się na XVI Pielgrzymkę Szkół Rodziny Jana Pawła II. Dla innych to kolejna pielgrzymka, może i nawet XVI dla nas wyjątkowa bo pierwsza. Z delikatną dozą niepewności, może i lęku ruszyliśmy wczesnym rankiem do Częstochowy.

Nasza Duchowa Matka i jej Umiłowany Przybrany Syn – Jan Paweł II – przywitali nas zimną i deszczową pogoda. Oj nie tak to miało być. Czyżby niebo o nas zapomniało? Że to dziś jest święto dzieci Jana Pawła II?

Gdy się kocha to jednak nie ważna jest pogoda! Bo serca zawsze są gorące. I pierwsze kroki na Jasnej Górze skierowaliśmy wraz ze Sztandarem naszej szkoły do Kaplicy Jasnogórskiej Czarnej Madonny. Tu w cichej modlitwie każdy mógł powierzyć sprawy, z którymi przyjechał do „Domu Matki”. Następnie zwiedziliśmy odrestaurowaną przepiękną Bazylikę jasnogórską. I udaliśmy się na Mszę św.

I to miało być niezapomniane przeżycie – Msza św. na jasnogórskim szczycie. Do tej pory widzieliśmy taką mszę tylko w relacjach telewizyjnych, choćby z wizyt papieża czy sierpniowych pielgrzymek. Teraz dumna reprezentacja naszej szkoły wraz z Pocztem Sztandarowym stanęła na jasnogórskich wałach w pobliżu ołtarza.

Zabrakło jednak pośród nas kardynała Stanisława Dziwisza, zabrakło pana Prezydenta Andrzeja Dudy zastąpili ich bp. Henryk Tomasik – krajowy duszpasterz Rodzin Szkół Jana Pawła II, a pana prezydenta osobisty kapelan kaplicy prezydenckiej, który skierował do nas przesłanie.

W czasie mszy św. znaleźliśmy się naprawdę w gronie „wielkiej rodziny” szkół Jana Pawła II. Zgromadziły się tłumy dzieci i młodzieży, nauczycieli od przedszkola przez szkoły podstawowe, gimnazja szkoły średnie aż po studentów z uniwersytetów noszących imię Jana Pawła II. Szczególnym momentem dla nas było uroczyste wyznanie wiary. Na pytanie ks. biskupa czy wierzysz?... odpowiadaliśmy trzykrotne wierze, wierzę, wierzę… potwierdzając wypowiadane słowa podniesioną prawą ręką jak do składania przysięgi. I mimo wiatru i deszczu serca nasze były gorące, bo byliśmy jedną rodziną w „domu Matki i naszego Ojca”.

Naprawdę zmarzliśmy! Mimo gorących serc, ciało trzeba było wzmocnić i cudem była dla nas gorąca herbata i wspólny posiłek. I zwykle na tym się kończy pobyt na Jasnej Górze.

Jednak Częstochowa to nie tylko Jasna Góra – Duchowa Stolica Polski. To mnóstwo zabytków, muzeów, atrakcji. Od niedawna w starym kamieniołomie na Złotej Górze tuż za granicami miasta znajduje się Park Miniatur Sakralnych.

I to była wyprawa! W ciągu godziny odbyliśmy pielgrzymkę po najważniejszych Sanktuariach Europy i świata. Od Rzymu aż po Fatimę, Efez, Jerozolimę czy Eczmiadzyn (Armenia). Ukoronowaniem wyprawy była największa na świecie statua (prawie 14 metrowa – rekord Guinnessa!) Jana Pawła II spoglądająca na Częstochowę ze Złotej Góry. To był swoisty „papa squad” czy „mali giganci” u stóp swojego Patrona!

I żal było odjeżdżać! Bo deszcz przestał padać i zza chmur wyszło słońce… a serca były nadal gorące!

 Wyprawę przygotowali: Małgorzata Cieślak (foto), ks. Marcin Zaworski (tekst).